بست سیم بکسل

مقایسه گرید های فولادی، چدنی و استنلس استیل از بست بکسل

در تولید بست سیم بکسل، انتخاب متریال نقش تعیین‌کننده‌ای در استحکام، دوام و ایمنی اتصال دارد. بست فولادی (Carbon Steel) رایج‌ترین نوع در صنایع سنگین است که به‌صورت فورج‌شده و با گریدهای C45 تا C60 تولید می‌شود. این نوع بست توان تحمل بارهای کششی بالا و ضربات ناگهانی را دارد و معمولاً با پوشش گالوانیزه گرم یا زینک الکترولیتی محافظت می‌شود. مقاومت کششی بست فولادی بسته به آلیاژ می‌تواند بین 600 تا 900 مگاپاسکال متغیر باشد. این نوع بست در کاربردهای جرثقیل، دکل‌های نفتی و مهار سازه‌های فلزی که نیاز به قدرت مکانیکی بالا دارند، گزینه‌ای ایده‌آل محسوب می‌شود.

در مقابل، بست چدنی (Cast Iron) بیشتر در کاربردهای سبک یا ایستا مورد استفاده قرار می‌گیرد. چدن گرافیتی دارای استحکام فشاری بالا ولی چقرمگی پایین است، به همین دلیل برای بارهای دینامیکی مناسب نیست. گریدهای رایج آن شامل GG25 و GGG40 می‌باشند که به ترتیب دارای مقاومت کششی حدود 250 و 400 مگاپاسکال هستند. این نوع بست‌ها ارزان‌تر بوده و برای مهار موقت، سازه‌های غیرفعال یا کاربری‌های غیرصنعتی انتخاب می‌شوند. با این حال، در معرض ضربه یا ارتعاش مداوم ممکن است دچار ترک‌های ریز یا شکست ترد شوند، به همین علت در صنایع حساس توصیه نمی‌شوند.

در بالاترین سطح کیفیت، بست استنلس استیل (Stainless Steel) قرار دارد که از گریدهای 304 و 316 ساخته می‌شود. این بست‌ها ضمن دارا بودن استحکام کششی بالا (حدود 520 تا 700 مگاپاسکال)، مقاومت بسیار بالایی در برابر زنگ‌زدگی و محیط‌های اسیدی دارند. گرید 316 به‌دلیل وجود عنصر مولیبدن، مقاومت ویژه‌ای در برابر کلرید و خوردگی دریایی دارد و در صنایع دریایی، غذایی و شیمیایی کاربرد گسترده‌ای دارد. اگرچه قیمت این نوع بست‌ها نسبت به فولادی و چدنی بالاتر است، اما طول عمر طولانی، ظاهر براق، و نیاز کم به نگهداری باعث می‌شود از نظر اقتصادی در پروژه‌های بلندمدت کاملاً به‌صرفه باشند.