رابط زنجیر فولادی

آلیاژ های فولادی و استاندارد تولید رابط زنجیر

رابط زنجیر فولادی (Connecting Link) معمولاً از فولاد کربنی با گریدهای بالا یا آلیاژهای فولادی کم‌کربن و متوسط تولید می‌شود که برای تحمل نیروهای کششی و ضربه‌های دینامیکی بهینه شده‌اند. رایج‌ترین گریدها شامل 80، 100 و 120 می‌باشند که عدد گرید نشان‌دهنده حداقل مقاومت کششی بر حسب کیلوپوند بر اینچ مربع (ksi) است. به‌عنوان مثال، گرید 80 دارای مقاومت کششی حدود 800 مگاپاسکال، گرید 100 حدود 1000 مگاپاسکال و گرید 120 حدود 1200 مگاپاسکال است. ترکیب آلیاژی این فولادها شامل کربن 0.3–0.45٪ برای افزایش سختی و مقاومت کششی، کروم 0.3–0.8٪ برای بهبود مقاومت سایشی و سختی سطح، منگنز 0.4–1٪ برای تقویت ساختار دانه‌ای، و مقادیر جزئی سیلیسیم و نیکل برای افزایش چقرمگی و جلوگیری از شکنندگی است. این ترکیب شیمیایی موجب می‌شود که رابط در برابر خمش، ضربه و تنش‌های ناگهانی عملکردی ایمن و پایدار داشته باشد.

استاندارد تولید رابط زنجیر فولادی Connecting Link مطابق با استانداردهای بین‌المللی ASTM A952، ISO 1834 و DIN 5687 طراحی می‌شود تا تضمین‌کننده تحمل بار واقعی زنجیر و حفظ ضریب ایمنی مورد نیاز باشد. فرآیند تولید شامل فورج گرم (Hot Forging) یا آهنگری دقیق، عملیات حرارتی برای سختی سطحی (Quenching & Tempering)، ماشین‌کاری گوشه‌ها و کنترل کیفیت ابعادی است. بعد از تولید، هر رابط تحت تست کشش و بازرسی مغناطیسی یا التراسونیک قرار می‌گیرد تا عاری از ترک یا نقص‌های داخلی باشد. علاوه بر این، پوشش گالوانیزه یا رنگ مقاوم در برابر خوردگی بر روی سطح اعمال می‌شود تا مقاومت محیطی در برابر رطوبت، مواد شیمیایی و سایش افزایش یابد. این مشخصات فنی و استانداردهای دقیق تولید، رابط زنجیر فولادی را به قطعه‌ای حیاتی و ایمن برای سیستم‌های بالابر، جرثقیل، لیفتراک و تجهیزات کششی سنگین تبدیل کرده است.