سیم بکسل نتاب

مشخصات مکانیکی سیم بکسل نتاب

سیم بکسل نتاب اغلب با یکی از ساختار های 19X7 و یا 35X7 تولید می شود. در تولید سیم بکسل نتاب از آلیاژ های پر کربن فولادی استفاده می شود که طی عملیات حرارتی تنسایل کششی و مقاومت سایشی آن افزایش پیدا کرده باشد. حداقل تنسایل کششی سیم بکسل نتاب 1770 و حداکثر آن 2160 نیوتن بر میلیمتر مربع می باشد. سیم بکسل نتاب بر روی تاور کرین ها با سایز حداقل 8 میلیمتر و حداکثر 32 میلیمتر استفاده می شود.

سیم بکسل نتاب برای لیفتینگ بار در ارتفاعات بالا بر روی تاور کرین ها مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور افزایش ایمنی در لیفتینگ و جلوگیری از گردش بار که لنگر را پدید می آورد نوع بافت این سیم بکسل بصورت نتاب می باشد. قرار گیری رشته ها با جهت گردش متضاد در هر لایه از سیم بکسل مانع از گردش سیم بکسل نتاب در برابر تنش های پیچشی می شود. سیم بکسل نتاب برای داشتن مقاومت در برابر زنگ زدگی اغلب بصورت گالوانیزه سرد و به رنگ نقره ای به بازار عرضه می شود.

بررسی مقاومت سایشی و انعطاف

سیم بکسل‌های نتاب (Non-Rotating) با ساختار 19x7 از نظر انعطاف‌پذیری (Flexibility) و مقاومت سایشی (Abrasion Resistance) دارای ویژگی‌های مهندسی‌ شده‌ای هستند. این سیم‌ بکسل‌ها با طراحی چندلایه‌ای و فشرده، تعادل مناسبی بین قابلیت خمش (Bending Fatigue Resistance) و استحکام ایجاد می‌کنند. ضریب انعطاف‌پذیری (Flexibility Factor) این کابل‌ها معمولاً در محدوده 16-20 × قطر اسمی سیم‌بکسل (D) تعریف می‌شود که امکان عملکرد روان روی سیستم‌های قرقره و درام تاور کرین را فراهم می‌کند. هرچند تراکم بالای سیم‌ها (با زاویه‌ی تاب استاندارد 15-30 درجه) موجب کاهش تمرکز تنش در نقاط خمش می‌شود، اما این ساختار به‌طور ذاتی سختی خمشی (Bending Stiffness) بالاتری نسبت به سیم‌ بکسل‌ های استاندارد 6x36 دارد.

از منظر مقاومت سایشی، ساختار 19x7 با مغزی IWRC به‌دلیل سطح تماس بیشتر سیم‌ها با قرقره، از مقاومت سایشی متوسط تا بالا (بر اساس استاندارد ISO 4309) برخوردار است. آزمایش‌های عملی نشان می‌دهد که این سیم‌ بکسل‌ ها در شرایط کاری معمول تاور کرین (با سرعت متوسط 120-150 متر/دقیقه) می‌توانند حدود 500,000 چرخه خمش را قبل از رسیدن به حد مجاز سایش تحمل کنند. پوشش گالوانیزه گرم (Class B) با ضخامت 40-60 میکرون نیز نه‌تنها مقاومت به خوردگی را افزایش می‌دهد، بلکه با ایجاد لایه‌ی سخت روی سطح، ضریب سایش (Abrasion Coefficient) را تا 20% نسبت به نمونه‌های بدون پوشش بهبود می‌بخشد. با این حال، در کاربردهای با سایش شدید (مانند سیستم‌های بالابر با قرقره‌های کوچک)، استفاده از روکش‌های پلیمری تکمیلی مانند Nylon یا UHMWPE توصیه می‌شود.